Òewimî بقلم الشاعرة وهيبة عيسى

 

Qewimî

Bi ser min de hat ev ewrê tarî

Cawîn û piştdar xwe dabûn alî

Bextê minî reş şeqlandin bijane Eraq û dilbaz ne dîti çare

Tev bûne neçar,ne dîti derman

Giran bibu bar xûz bûm ji ber wan

Can li min bu dar giran bu ev jan

Dûr bûm ji wextê û l' pê xelkê mam

Ev jana dûmdar bê bext û dekkar

Li ser cergê min bûye zilindar

Saman û hedar ji ku peydakim

Min daye ber hev mozqirtk û heftcar

Rewşam xirabu pir zehmet û zor

Kunêr b' janbu tevî sor û mohir

Nafis ka bêje li bate derman

Ji ra dûr bibî ev mirin û gor

Hîna ne wexte , zaro biçûkin

Ne alvêrçîne nasnakin sûkin

Ne bûye dahol , ne dîne bûkin

Ne xwegirtîne ne babîsokin 

Hîna terrin û hestî tezene

Nasnakin dost û dijminê xwene 

Pêwîst bo wan hîn û perwerdeye

Piştî mezinbûnê  mirin j'mafê meye

Mê bidin ser riya bav û kalê xweye

Nabe mala kesî ev dunya hîleye

Wehîba Îsa _12_8_2025

___________________________