Deşta ber fireh بقلم الشاعر

 



Deşta ber fireh


Ji      te   bêhna   beybûnê

Ji     ber    vedije   pertew

Ber     şînê   sîng   zozanî

Çiqasî    ser    xweş   xew


Min     li   xweristê   nedî

Wek   te  rû  geş û bedew

Ji     gurcî    û      zeryanî

Xwestiya min ma tu hew


Her  ba  li     porî     dide

Wan     keziyan    vadçire

Bêna     gulav      û   giyê

Li   ber  bayî   xweş  dire


Li    vê   deşta  ber   fireh

Ḧeta      çav    te     dibire

Pinpinîka     per      belek

Li       dora      te     difire


Dil    li   pey  te    dibeze

Giyanê      min    dixwazî

Min    kir    benyê   evînê

Xistim   deḧf   û  gewlazî


Evîna        te        dijware

Ez    pê    nikarim     nazî

Derdek    bi   êş    û  jane

Hestê    min   kir   lawazî


Ha    şte    gulek  lê  gulê

Ka   bide     min  maçekê

Ber   buhiştê   ber    belê

Ber      kalanê      xaçekê


Li    ber  tîna   memikan

Li   ber   talda  wê   kelê

Ji  wê   tayê     derkevim

Ma   dermanê  wê   kulê


Lavij    dikim   ez  ji  Ho

Biba  wek    min   bigota

Ji       pêsîrên        buharî

Şîr   bi      lêvan    bidota


Hing    çîçekan   dimijin

Min   jî   ew  lêv  bimêta

Bera    Ho   li     dûjgehê

Min      bi  pêta     bisota


2003

Cindiyê Metînî

تعليقات

المشاركات الشائعة من هذه المدونة

ينادمني في البعد عنك بقلم الشاعر خالد الجندي

حسناء في ثوب التواضع بقلم الشاعر فؤاد يوسف ابو طاحون

طفلتي بقلم الشاعرة أم إبراهيم