Gurciya min بقلم الشاعر بافى متين

 

Gurciya min

Ji  min  pê  ve, kes  nizane,

Ber  bi xemla  gul  bike

Belek     çavan,  kî  dikare,

Ji  min  pê  ve  kil  bike

Heta   bijim,    nikare   kes,

Nazenîn     te   sil  bike

Evîna     te,     kes    nikare,

Tew  ji  cergê  dil  bike

Bilbilî zar,  xweş  dixwîne,

Bi      zarê    kurdaniyê

Mey vexurim, ser dinoşim,

Bi    ava       ji    kaniyê

Hey    fênikê,  ji  min re tu,

Giyanê          vemaniyê

Bibim    gorî,   te  parêzim,

Ji     pencên     talaniyê

Qey  ji  kê re, gurciya min,

Wa tu  xwe bedew dikî

Hizkarê   te,   ser   berê  te,

Bi   serxwşî   xew  dikî

Ne   dilsoze,  ji  te  re   ew,

Xwe find û pertew dikî

Tixa       îro,  bi  dij   te  re,

Ew xwe mina kew dikî

Di  paxil   de,  pir  gimaze,

Û    gulokên    gewhere

Tu   gerdûne,  peyam bere,

Yezdanek  bê  himbere

Xweştirîna    ji   şîrê     dê,

Tu    ew     çêja   şekire

Buha qelen,  ji  min pê ve,

Kes     nikare     hilgire

Cindiyê Metînî

25–5–2014