Bêdengiyêبقلم الشاعر حيدر خليل

 

Bêdengiyê xwe  têk bibin ji pêş xwe keleman rakin 

 Pênûsa min îro ziwa bûye êdî nanivîsîne 

Jana dilê welatê min û şewatên welatê min nanivîsîne 

 

 Ne jî dilê min îro lêdide li ser kedera welatê min 

 Ne jî çavên min îro hêsiran dibarîne 

Li ser bêdengiyê welatê min 

 Ne jî giyanê min  cihekê ku bêhna xwe li ser axa welatê xwe veke dibîne 

 Ne jî bextewarî îro li deriyan min  xistine 

 Mîna ku em li bajarên xerîbî ku ruh lê dijîn dibînin 

 Û yê pîr qels bûne 

 Ciwan û zarok jî di keştîyekî de ku ji ber bayê rêya xwe winda kirine û ji welatê min barkirin û diçin 

 Her tişt vê sibê wê  destûr bide me 

 em wê derdên miletê xwe di dilê xwe de li pêş çavên xwe  nezanî li welatê xwe  bibînin 

 Xerîb li ku derê bijî û ger dê li hemû welatan xerîb bimîne

 Ne piştgirî jêre heye

 ne alîkarî jêre heye

 ne erd û ne jî pereyê wî heye 

 Pîvana edaletê bêhevseng bû  wan got ji min re 

 Xwediyê erd sextekar e 

û yê desteserker jî dagirker e

 Ew di nav edaletê de bi tenê bû û kesî nedibihîst jî 

 Ji bo bêhêvîbûna mirovan destê xwe ber bi Xwedê ve bilind dikirin 

 Êşa di dilan de zordestiya

Ev çi  bêdengiyê  

 Ya durûtîya 

 ya nezanî ye 

ye ku tenê Xwedê dikare bibihîze ji me tevde  re bibêje ev çi nezanî ye, 

û ev çi durûtîya 

û ev çi derewa 

û ev çi bêbextiyê ye

 bi we re ye